Bardzo często nie możemy zmusić dzieci do posłuszeństwa. Czasami wydaje się, że jest to niemożliwe. Ale nauczycielka elementarnych stopni i matka czworga dzieci, Stefania Byrne-Biancardi, jest pewna czegoś przeciwnego. A dzisiaj przedstawi Ci 6 sztuczek, które pomogą wpłynąć na dzieci, zmuszając ich do słuchania Ciebie. Te technika dyscyplinarna działają równie dobrze zarówno w szkole, jak iw domu.
Kara jest daleka od najbardziej podstawowej w procesie ustanawiania dyscypliny. Termin ten byłby bardziej poprawny do rozszyfrowania, jako zdolność kierowania zachowaniem dzieci.
Dyscyplina opiera się na jakości relacji dziecka z nauczycielem (nauczycielem lub rodzicami). Jeśli okazujesz troskę i uwagę dzieciom, rozwijają zaufanie, sympatię i chęć bycia zaakceptowanym. I to jest podstawa dobrego zachowania i skutecznej dyscypliny. Bardzo ważne jest, aby twoje relacje były budowane na wzajemnym szacunku i responsywności.
Jako nauczycielka Stephanie Byrne-Biancardi zdawała sobie z tego sprawę ustawienie dnia a częste kontakty z dziećmi są warunkami niezbędnymi do dalszej owocnej pracy.
Na przykład, gdy dzieci chodzą do klasy i pozdrawiają, ważne jest, aby reagować na wszystkich, niezależnie od tego, w jakim momencie jesteś zajęty. Ponieważ jeśli nie zwracasz uwagi na to, co mówi ci dziecko, możesz bardzo szybko zdobyć nieufność z jego strony.
W domu nauczycielka ze szkoły podstawowej Stephanie Byrne-Biancardi zawsze ustawia budzik na 30 minut przed czasem, kiedy trzeba zabrać córkę do szkoły. Robi to, aby delikatnie ją obudzić, wprowadzając w życie zasady szacunku, troski i zdolności reagowania.
Najpierw włącza światło w pokoju córki i mówi, że czas wstać. Potem odchodzi w interesach i wraca po paru minutach, po czym zdejmuje z twarzy koc i włosy i każe jej iść do łazienki. Po pewnym czasie Stefania wraca do łazienki i widzi śpiącą córkę, siedzącą w toalecie i wspierającą głowę dłońmi. Mówi dziewczynie, żeby się obudziła i myje zęby, po czym idzie przygotować śniadanie.
Według Stephanie wielu rodziców woli wyciągnąć swoje dziecko z łóżka i zmusić go do kąpieli. Ale wyobraź sobie, że coś takiego, jak twoja bratnia dusza, robi z tobą. Więc skandal nie jest daleko, prawda?
Pozytywne wzmocnienie można wyrazić poprzez uśmiech, "daj pięć" lub pochwałę.
Musisz spróbować właściwie wychwalaj dzieckounikając porównywania go z innymi. Lepiej jest porównać to z samym sobą w przeszłości, mówić o tym, jak bardzo rozwinął się w tej czy innej działalności. Zwróć także uwagę na pochwały. Twój ton powinien być przyjazny, a pochwała powinna być szczera, dzieci bardzo subtelnie czują się fałszywie.
Zamiast "dobrze zrobione" lub "dobry chłopak / dobra dziewczynka" lepiej jest zauważyć, jak dobrze, poprawnie, sumiennie, kreatywnie, ciekawie, zrobił dziecko przyjazne lub zrobił coś.
Pozytywnym wzmocnieniem może być materiał - naklejki, nagrody. Ale lepiej jest ich używać tylko w skrajnych przypadkach i nie często.
Wraz z pozytywnym wzmocnieniem bardzo ważne jest modelowanie właściwego zachowania. W końcu, bez względu na to, czego uczysz swoje dzieci, nadal będą zachowywać się tak jak ty. Więc jeśli chcesz, aby twoje dzieci były przyzwoite, miłe, nieagresywne, dbaj o siebie w różnych sytuacjach życiowych.Co mówisz, jak to robisz, jak się zachowujesz, jak się komunikujesz - dzieci nieświadomie czytają każdą małą rzecz. Najlepsze, co nauczyciel może zrobić dla dzieci, jest dla nich dobrym przykładem.
Stephanie Byrne-Biancardi opowiada o sprawie z jej życia, kiedy w klasach dla dzieci siedziała na meblach, ponieważ była mała. Trwało to, dopóki nie zauważyła, że jej uczeń siedział na półce. Sprawa zmusiła ją do przemyślenia swojego zachowania i pozbycia się tego nawyku.
Kiedy prowadzisz dzieci, zawsze staraj się robić to dobrze. Wyjaśnij, dlaczego jest to konieczne, a nie inaczej, porozmawiaj o powodach, zgodnie z którymi podejmujesz decyzje dotyczące procesu edukacyjnego. Staraj się przekazać swoje myśli dzieciom, aby były jak najbardziej zrozumiałe.
Na przykład, gdy dziecko Stephanie nie chciało iść do łóżka we właściwym czasie, przypomniała mu, że ostatni raz zaspał, bo nie położył się na czas.
Często można zapobiec niektórym problemom, zanim one wystąpią.Na przykład, zamiast pytać dziecko po raz tysięczny, aby nie wspinać się po schodach, umieść tam specjalne ogrodzenie. Lub zamiast wychowywać wszystkich, którzy chcą umyć ręce w umywalce, postawić krzesło, aby dzieci mogły to zrobić samodzielnie.
Bardzo ważne jest, aby zaplanować i przemyśleć, jakie konsekwencje może to pociągnąć za sobą. Na przykład, nie należy zabierać małego dziecka do sklepu, gdy zwykle śpi. Lub przerwać grę dzieciaka i zmusić go, by nagle przygotował się do przejścia na drugi koniec miasta w 20 minut. Czy naprawdę sądzisz, że zachowa się normalnie w tej sytuacji? Lepiej uratować nerwy dla siebie i dziecka i zacząć przygotowywać się z wyprzedzeniem.
Jeśli nie chcesz, aby dzieci oglądały określone kanały lub wspinały się w niektórych witrynach w Internecie, zablokuj kanały lub uruchom program kontroli rodzicielskiej.
Lepiej uprzedzić dziecko, że wkrótce zaczniesz robić coś innego lub zamierzasz odejść, aby dziecko mogło dostroić się i gładko ukończyć zajęcia.
W klasie lub w domu powinny być ciche, przytulne kąty, w których dzieci są wysyłane, gdy zachowują się nieodpowiednio, aby myśleć i uspokoić się.Dziecko powinno być tam nie więcej niż minutę, którą jest, tylko jeśli nie chce zostać dłużej.
Możesz zorganizować podobny narożnik sofy lub fotela, umieścić rzeczy pacyfujące, lalki, deskę kreślarską, projektant, puzzle, album fotograficzny lub kilka książek.
Po upływie czasu pobytu dziecko musi zostać zapytane, czy zna przyczynę wysłania go tutaj, jeśli nie, następnie wyjaśnić, a następnie pomóc mu znaleźć najlepsze sposoby rozwiązania problemów.
Ta metoda działa lepiej niż negatywne wzmocnienie - kara, klapsy i przekleństwa. Ten ostatni działa tylko na początku, a następnie dziecko przyzwyczaja się do nich.
Przyjmijcie te kilka sekretów, które pomogą w znacznej poprawie stosunków z dziećmi, co niewątpliwie pozytywnie wpłynie na dyscyplinę. Rodzicielstwo - Jest to bardzo trudne, a czasami potrzeba czasu, by wypracować właściwe podejście. Nie denerwuj się, jeśli na początku coś nie zadziała, spróbuj i osiągniesz swój cel.
Udostępnij ten artykuł znajomym, którzy wychowują dzieci lub uczą ich.
