Erich Fromm jest świetnym myślicielem wybitny psycholog i filozof, którego wypowiedzi pomagają znaleźć odpowiedź na najważniejsze pytania, które alarmują ludzkość. Jest niewielu psychologów, których pomysły byłyby tak popularne na całym świecie. I jest na to wytłumaczenie - upewnij się!
Wersja "Tak prosty!" dzieli się z wami mądrymi cytatami genialnego filozofa, który dotyka głębi duszy, objawia ludzką naturę, sens istnienia i pokazuje miejsce człowieka na świecie.
Filozoficzne powiedzonka
- Jesteśmy tym, co zainspirowaliśmy w sobie i co zainspirowali nas inni.
- Głównym zadaniem życiowym człowieka jest dać sobie życie, stać się tym, kim jest on potencjalnie. Najważniejszym owocem jego wysiłków jest jego osobowość.
- Szczęście nie jest jakimś boskim darem, ale osiągnięciem, które człowiek osiąga dzięki swojej wewnętrznej płodności.
- Osoba wrażliwa nie może się oprzeć głębokiemu smutkowi na temat nieuchronnych tragedii życia. Zarówno radość, jak i smutek są nieuniknionymi doświadczeniami wrażliwego, pełnego ludzkiego życia.
- Niefortunny los wielu osób jest konsekwencją tego, że ich wybór nie został dokonany. Nie są ani żywi, ani martwi.Życie okazuje się ciężarem, bezsensownym ćwiczeniem, a czyny są jedynie środkiem ochrony przed agonią przebywania w krainie cieni.
- Charakter dziecka jest kopią charakteru rodziców, rozwija się w odpowiedzi na ich charakter.
- Człowiek jest centrum i celem swojego życia. Rozwój osobowości, realizacja całego potencjału wewnętrznego jest najwyższym celem, który po prostu nie może się zmienić ani polegać na innych rzekomo wyższych celach.
- Pojęcie "bycia żywym" nie jest pojęciem statycznym, ale dynamicznym. Istnienie jest tym samym, co odkrywanie konkretnych sił organizmu. Aktualizowanie potencjalnych sił jest wrodzoną własnością wszystkich organizmów. Dlatego ujawnienie ludzkiego potencjału zgodnie z prawami jego natury powinno być uważane za cel ludzkiego życia.
- Jeśli dana osoba jest w stanie w pełni kochać, to kocha siebie; jeśli potrafi kochać tylko innych, nie może w ogóle kochać.
- Celem osoby jest bycie sobą, a warunkiem osiągnięcia tego celu jest bycie człowiekiem dla siebie. Nie wyrzeczenie się, nie miłość własna, ale miłość własna; nie odrzucenie jednostki, ale twierdzenie o własnym ludzkim "ja" - to są prawdziwe najwyższe wartości humanistycznej etyki.
- Jeśli coś może mówić, wtedy pytanie "Kim jesteś?" maszyna do pisania odpowiadałaby: "Jestem maszyną do pisania", samochód powiedziałby: "Jestem samochodem", a dokładniej: "Jestem fordem, buichem lub cadillakiem". Jeśli zapytasz osobę, kim jest, odpowiada: "Jestem producentem", "Jestem pracownikiem", "Jestem lekarzem" lub "Jestem żonaty" lub "Jestem ojcem dwojga dzieci", a jego odpowiedź będzie oznaczać prawie tak samo, co oznaczałoby odpowiedź na rzecz mówiącą.
- W życiu nie ma innego znaczenia niż to, co osoba przywiązuje do niej, odsłaniając swoją siłę, żyjąc owocnie.
- Osoba, która nie może stworzyć, chce zniszczyć.
- Jeśli dana osoba może żyć nie w przymusie, nie automatycznie, ale spontanicznie, wówczas uświadamia sobie, że jest aktywną osobą twórczą i rozumie, że życie ma tylko jedno znaczenie - samo życie.
- Jeśli dziecięca miłość pochodzi od zasady: "Kocham, bo kochamy", wtedy dojrzała miłość wywodzi się z zasady: "Kocham, bo kocham". Niedojrzała miłość krzyczy: "Kocham cię, ponieważ cię potrzebuję!" Dojrzałe powody miłosne: "Potrzebuję cię, bo cię kocham".
- Życie stawia przed człowiekiem paradoksalne zadanie: z jednej strony uświadomienie sobie swojej indywidualności, z drugiej zaś prześcignięcie go i poznanie uniwersalizmu.Tylko wszechstronnie rozwinięta osoba może wznieść się ponad swoje "ja".
- Jestem pewien, że nikt nie może "ocalić" bliźniego, dokonując dla niego wyboru. Wszystko, co może pomóc jednej osobie drugiemu, to objawić mu prawdę iz miłością, ale bez sentymentu i iluzji, istnienie alternatywy.
- Empatia i doświadczenie sugerują, że doświadczam w sobie tego, co doświadczyła inna osoba i dlatego w tym doświadczeniu on i ja jesteśmy jednością. Cała wiedza o innej osobie jest tak realna, jak oparta na moim doświadczeniu tego, czego doświadcza.
- Naszym problemem moralnym jest obojętność człowieka na samego siebie.
- Jeśli inne osoby nie rozumieją naszego zachowania - co z tego? Ich pragnienie, abyśmy tylko robili to, co rozumieją, jest próbą dyktowania nam. Jeśli to oznacza być "aspołecznym" lub "irracjonalnym" w ich oczach, to. Przede wszystkim są obrażani naszą wolnością i naszą odwagą bycia sobą.
Te mądre słowa niewątpliwie zasługują na uwagę, więc koniecznie powiedz o nich znajomym!
