Kiedy rodzi się syn, ojciec pociesza się z nadzieją, że chłopiec mu pomoże w garażu, z naprawą i męskimi obowiązkami w domu. A kiedy rodzi się dziewczynka, matka ma nadzieję, że dziecko stanie się prawdziwym pomocnikiem w kuchni.
Pomimo wszystkich wysiłków rodziców, aby nauczyć swoje dzieci pracy, z której albo leniwi dorośli albo nie potrafią nic zrobić, osoby bezradne w życiu codziennym. Elena Kucherenko opowiedziała w swojej opowieści o tym, jakie błędy w wychowaniu doprowadziły do takich konsekwencji. Była tylko tą dziewczyną, której nie możesz powiedzieć "dobrze wychowana córka".
© DepositPhotos
"Szczerze mówiąc, nie pomagałem moim rodzicom, a dokładniej, próbowałem raz, w bardzo młodym wieku, ale im się to nie podobało, nie podobało mi się, gdy splunąłem na chusteczkę i potarłem kuchenne okna" żeby błyszczeć "." Jeszcze wczoraj ona wszystko wyprała - matka westchnęła z goryczą - a teraz wszystko jest nowe, lepiej pójdziesz sobie pograć ".
Nie podobało mi się, gdy myłem naczynia zimną wodą i pozostał tłuste. "Zostań z powrotem, sam jestem lepszy" Mama popchnęła mnie w stronę wyjścia. Nie podobało mi się to, kiedy usiadłem, by wyrzeźbić z nią pierogi i "przetłumaczyć" połowę ciasta i mięsa. "Nie zawracaj mi głowy!" Była zła.
Nie, moja matka nie chciała mnie obrazić. Chciała tego najlepszego. Zrób to szybciej i idź na spacer ze mną. Wciąż miała tak wiele do zrobienia! Przestałem się wtrącać. W ogóle przestałem próbować robić coś w domu. Opowiedziała mi to już kiedy stałem się dorosły. "Jeśli wszystko wróci ..." wzdycha teraz.
© DepositPhotos
Nauczyłem się gotować tylko wtedy, gdy się pobraliśmy. Jeden z moich przyjaciół wciąż pamięta, jak do niej zadzwoniłem i szepnąłem do telefonu, żeby jej mąż nie słyszał: "Ol! Powiedz mi, jak gotować rosół "
Pamiętam też, że teściowa, babcia Katia, prosta kobieta, która wychowała się w dużej rodzinie, powiedziała mi kiedyś: "Niech zawsze pomagają, nawet jeśli przeszkadzają. I chwała! Chwała! Nawet jeśli chcesz płakać po pomoc! "Widziałam, jak wychwala swoje wnuczki, gdy pomagały jej smażyć kotlety, a cały stół, kuchnia, zasłony, które ktoś wytarł w kulinarnym żarze ręki, były wypchane.
"Słuchaj, to jest Sonechka (nasza druga), ona sama przygotowała się," Babcia Katia pokazała mi bezkształtne żar. A potem, ku radości wnuczki, heroicznie je zjadła. Wszystko, do tego! A na jej twarzy nie drgnął mięsień. I spojrzałem na nią z przerażeniem i pomyślałem: "Czy ci się to podoba, czy nie? Wygląda na to, że żyje ...
© DepositPhotos
Pochwaliła ich, gdy sami ustawili stół na herbatę i nalewali dżem na sosach. Zaprosili ją na stół, usiadła na stołku i zrozumiała, że jej nowa spódnica utknęła. A ten dżem jest nie tylko na tym stołku, ale także na podłodze.
"Co za pyszna herbata" - chwalił babcia Katia. - Czy mogę dostać kolejny dżem?
- Możesz! - Dunya (trzecia) była szczęśliwa i natychmiast zwróciła półbryzy na stół.
© DepositPhotos
Babcia ze łzami w oczach chwaliła je, gdy pomagały jej w kraju chwastom i pół truskawki rozlało się.
"Co za dobrzy faceci," powiedziała niedostrzegalnie, ocierając oczy. - Nie łóżko, ale parkiet. Ani jednego źdźbła trawy.
A córki były szczęśliwe ... Jak szczęśliwe były! I oni chcieli pomóc. Wołali: "Babciu, co jeszcze mogę dla ciebie zrobić?" I uśmiechnęła się. I jak oni lubią pomagać mojej drugiej babci, mojej matce, rzeźbić pierogi. Nie dba już o to, że dziewczyny "tłumaczą" farsz ciastem. Prawdopodobnie pochodzi z wiekiem.
Nie wyciągnę dogłębnych wniosków i nie powiem, jak wychowywać dzieci. Każda matka wie o sobie. Tak, i nie stałem się jeszcze mądry. Ale życie zrobiło dla mnie wszystko. Mamy czworo dzieci i jasne jest, że bez ich pomocy po prostu nie mogę sobie poradzić.Tak, gdy się uczą, wypiję więcej niż jedną butelkę waleriany, ale najwyraźniej nie ma innej drogi.
© DepositPhotos
Przy okazji, najstarszy Varya może już wszystko! Jest moim głównym wsparciem i wsparciem. To prawda, nie uczyłem jej tego. Właśnie wtedy, gdy rodziły się jej młodsze siostry, sama miała wiele do zrobienia. I jej się podobało. Na ogół ważne jest, aby dzieci czuły, że mogą nam pomóc i stworzyć coś "dorosłego".
Łatwiej jest mi głaskać pranie niż powierzyć Soni, która wiernie spogląda mi w oczy:
- Mamo, czy mogę?
- Tak, możesz!
Jak ona świeci. Uderza jak dorosły! A potem spala dziurę w swojej koronkowej bluzce. A ja ... prawie eksploduję i chcę odebrać jej żelazo, ale pamiętam słowa mojej mamy: "Gdybym mógł to odzyskać!" A babcia Kati: "Chwała! Nawet jeśli chcesz płakać! "
© DepositPhotos
O tym jak wychowywać córkę, musisz pomyśleć, zanim się narodzi. I wyciągnąć wnioski na podstawie własnych doświadczeń i rad starszych ludzi, którzy przeżyli swoje życie.
Okazuje się, że nie ma innego sposobu na kultywowanie pracowitości, z wyjątkiem chwały i tolerancji dla błędów. Należy zachęcać do wszelkich inicjatyw. W przeciwnym razie, z nieostrożnym słowem lub marszczeniem brwi, można na stałe odstąpić od chęci uczenia się nowych umiejętności, które są tak ważne dla przyszłej dorosłości.
